Jacobs - Sulęcki (28.04.18)

[Hugo]

Tak, jak sądziłem, Sulęcki wstydu nie przyniósł i pokazał się z dobrej strony. Przy bardzo wyrównanych umiejętnościach o wygranej Jacobsa zadecydowały doświadczenie i atut własnego ringu. Jacobs lepiej rozkładał siły zarówno w rundach, jak i w całej walce. Kradł wyrównane rundy, akcentując końcówki, podczas gdy Sulęcki wygrywał niektóre rundy bardzo wyraźnie. Amerykanin zachował też więcej sił w rundach końcowych. Walcząc u siebie, wiedział że przy remisie w ringu, u sędziów i tak wygra, więc nie musiał ryzykować. Sulęcki musiał i przez to ryzyko był liczony w 12 rundzie.

Przed Sulęckim otwiera się ciekawa perspektywa, przy czym widzę 3 możliwe warianty:
a) łapanie każdej atrakcyjnej finansowo oferty z najsilniejszymi w tej chwili rywalami w MW: Gołowkinem, Alvarezem, Charlo, Saundersem. To oznaczałoby z dużym prawdopodobieństwem kolejną porażkę i obsunięcie się w rankingach.
b) aktywne budowanie sobie mocnej pozycji w MW poprzez umiejętny dobór rywali o znanych nazwiskach, a jednocześnie pasujących Suleckiemu stylem np. takich, jak Lemieux, Murray, Heiland. Dopiero po 2-3 zwycięstwach atak na jakiś mistrzowski pas.
c) chwilowy powrót do super półśredniej, gdzie poza Hurdem i może Jermallem Charlo (obydwaj chyba wkrótce przeniosą się do MW) wszyscy inni są w zasięgu Sulęckiego i gdzie mógłby taką kategorię wręcz "posprzątać". Kasa za takiego np. Khana lub Brooka w UK byłaby zapewne sporo lepsza, niż w średniej.

Osobiście za najlepszy uważam ten 3 wariant, ale znając życie i polskich promotorów, to na pewno wybiorą jednorazowy skok na kasę bez perspektywicznego myślenia, czyli wariant pierwszy. Nie zdziwiłbym się, gdyby rzucili go nawet na kogoś z super średniej.