Jennings vs Ortiz

[Krzych]

W dystansie to Jennings nigdy nie boksował, a jak już coś mu wychodziło w ofensywie to właśnie kombinacje w półdystansie, podbródki szczególnie, więc nie dziwne że się tego trzymał. Od zawsze miał bardzo nieskuteczny jab i słabo wyglądał w walce na dystans. On potrafi się dobrze poruszać, ale nie potrafi tego łączyć z ciosami, nie potrafi się poruszać i zadawać ciosów jednocześnie, więc i tak wszystko się kończy w półdystansie, bo tylko tam jego ciosy są celne i mają jakąś wymowę. W tej walce w sumie nie ma znaczenia co by robił. Pchając się do półdystansu został znokautowany, a w dystansie też dominował Ortiz kiedy już wyłączył nogi. Nie było tutaj wyjścia dla Jenningsa, za duża róznica w umiejętnościach. Ortiz wcześniej nie pokazywał swojej pracy nóg, walczył bardzo statycznie, można było uznać że poruszanie się to jego mankament. A okazało się że nie jest i to był główny as w rękawie, bo kiedy Ortiz włączył nogi i zaczął boksować to już był szach mat.