TOP 20 HW Ranking by @redd

[redd]

Ostatnio przyjrzałem się amerykańskim prospektom z HW, a konkretnie trzem zawodnikom: Geraldowi Washingtonowi, Charlesowi Martinowi i Dominicowi Breazealowi. Cała trójka późno wzięła się za boks, wszyscy mają prawie 2m. Breazeale ma 29 lat, Martin 28, Washington 32.

Gerald Washington:

Gerald Washington vs Travis Fulton TKO 1
Fulton – słabiutki bokser. Washington 3 razy wyprostował rękę i były trzy liczenia. Gallo Negro wyszedł do rywala bez większego respektu, z lewą ręką trzymaną na biodrze. Fulton jednak nie potrafił tego wykorzystać.

Gerald Washington vs Skip Scott TKO 2
Scott wielkie chłopisko, z twarzy bardzo podobny do M. Granta. Jednakże boksersko jest bardzo, bardzo przeciętny. Pierwsza runda bardzo chaotyczna i brzydka. Pod koniec pierwszej minuty Washington (jak zwykle z lewą ręką na biodrze) dostał dwa ciosy, które delikatnie nim zachwiały. Ogólnie runda pełna chaosu i cepów, raczej pod dyktando silniejszego Washingtona. W drugiej rundzie Scott dostał cios, położył się i był koniec. Brzydka walka. Nie podoba mi się jab Gallo Negro, którym bardziej dystansuje niż bije. Minus za to, że prymitywnie próbował załatwić Scotta, co w końcu udało mu się w drugiej rundzie.

Gerald Washington vs Nagy Aguilera UD
Washington został w tej walce obnażony. Trzeba przyznać, że widać było w jego boksie małe postępy. Już nie macał lewym prosty, a bił. Był to jego najskuteczniejszy cios przeciwko Aguilerze. Od początku walka była wyrównana, ale w rundzie 2 i 3 Washington trochę się zagotował, wystrzelił kilka cepów i fatalnie wypompował się. Dalszy pojedynek toczył się pod dyktando Aguilery, a Washington sprawiał wrażenie jakby miał się przewrócić o własne nogi. Nagy powinien wygrać to. Washington pokazał żenującą wydolność i braki w rzemiośle.

Podsumowując Washington to nic specjalnego. Ot osiłek, wielki chłop, który stara się imitować boksera. Coś tam próbuje bić lewym prostym, ale i tak najlepiej czuje się, gdy może wyrzucić kilka cepów zza dupy. Jego kondycja wygląda dosyć przeciętnie, a może nawet bardzo słabo. Obrona dziurawa, lewa ręka na biodrze, wyłapuje sporo prawych. Nic ciekawego, Aguilera wyboksował go, a ktoś lepiej przygotowany i mocniej bijący poskłada Washingtona. Facet jest strasznie przeciętny, a do tego ma 32 lata. Nic z tego wynalazku nie będzie.

Charles Martin:

Charles Martin vs Glendy Hernandez RTD 4
W pierwszej rundzie Martin miał problemy z czystym trafieniem bocznie ustawionego Hernandeza. Najlepiej wchodziły mu lewe proste na korpus, ale było ich za mało, a za dużo przestrzelonych sierpów na górę. Podobnie jak u Washingtona, Martin używa jaba też raczej do dystansowania, niż do bicia. Ogólnie za dużo napalał się na ciosy sierpowe, przy których dodatkowo zostawał nogami. Sporo pchanych ciosów w wykonaniu Martina. Hernandez skupiał się na defensywie, ale i tak raz wylądował na deskach. Parę razy złapał prawą ręką Martina, który ogólnie nisko trzyma ręce. W czwartej rundzie Henrandez poszedł na wymianę cepów z Martinem, czym zmęczył się i nie wyszedł do następnej rundy. Ogólnie Martin robi wszystko poprawnie, ale widać surowość w jego poczynaniach. Plus za różnicowanie uderzeń góra – dół.

Charles Martin vs Maurenzo Smith RTD 3
Niezły występ Martina, choć rywal mocno przestraszony i nastawiony na przetrwanie. Martin fajnie bił lewe na korpus, które Smith odczuwał. Znowu dobrze różnicował ciosy dół – góra. W końcu co raz mocniej zaczął dobierać się do skóry Smithowi, więcej atakować na górę, aż w końcu złamał ducha przeciwnika. Martin pewnie zbił przeciętnego rywala, szkoda że odrobinę więcej nie bił na korpus, bo te uderzenia wydawały się być najskuteczniejsze w jego wykonaniu.

Charles Martin vs Tyrone Beale KO 2
Pierwsza runda była dosyć wyrównana, bo Beale starał się walczyć na środku ringu, gdzie Martin jakoś rewelacyjnie nie wypadał. Owszem, wygrał wg mnie tę rundę, bo uderzał lewy prosty na korpus, ale raczej potraktował to starcie badawczo. W drugiej rundzie bardziej przycisnął, najpierw złapał lewym sierpem rywala i rzucił go na deski, a wszystko załatwił potężnym prawym sierpem, który ciężko znokautował Beale. Bardzo pewny występ Martina.

Charles Martin vs Alex Flores KO 5
Nie lubię oceniać walk na postawie highlightów, unikam robienia tego, ale jak nigdzie nie ma całości… Flores uchodził za zdolnego boksera, ale już sama sylwetka zdradzała jego zapuszczenie. Z tego co widziałem to Martin zlał go w półdystansie. Bardzo fajnie różnicował ciosy góra – dół, czym rozmontowywał obronę Floresa. Bił mocny lewy prosty na korpus, Alex opuszczał ręce, a Martin już bił haki na górę. Pierwsze kd – Charles otworzył sobie Floresa właśnie ciosem na ciało. KO całkiem przyzwoite, po pojedynczym prawym sierpowym na ucho.

Podoba mi się boks Martina. Nie to, żebym uważał go za przyszłego mistrza. To raczej zawodnik szerokiej czołówki, który będzie dawał fajne walki. Nie jest to dystansowy pykacz, najlepiej czuje się w półdystansie. Ma bardzo fajny przegląd sytuacji w ringu, boksuje na spokojnie i bije dużo na korpus. Jest mańkutem, ale to jest to tzw. fałszywy mańkut. Ma mocny cios z lewej, ale jako kończącą akcję Martin szuka prawego sierpowego i prawa ręka zdaje się jest jego silniejszą. Zdarza mu się niefrasobliwość w obronie, oraz niezbyt wiele wiadomo o jego szczęce. Facetowi brakuje też trochę dynamiki i koordynacji, ale i tak prezentuje się bardzo solidnie. Z tego co mówił w wywiadzie to bardzo sumiennie przykłada się do treningów. Myślę, że jest w stanie zrobić jeszcze postępy.

Dominic Breazeale:

Dominic Breazeale vs Homero Fonseca RTD 3
Wstyd. Grubasek liliput Fonseca kładł cepy na głowę Amerykanina jak chciał, do momentu kiedy nie zabrakło mu tlenu (druga runda…). Mimo, że Meksykanin był już bardzo zmęczony w trzeciej rundzie, to Breazeale jakoś nieudolnie się zabierał do wykończenia go. Nic ciekawego.

Dominic Breazeale vs Nagy Aguilera UD 8
Przez dwie i pół rundy Aguilera miał nieznaczną przewagę, ale później nadział się na cios i było gorąco. Breazeale pokazał przyzwoite podstawy bokserskie i umiejętnie wykorzystał przewagę siły fizycznej. Solidnie zbił Aguilerę, dla którego był po prostu zbyt duży i zbyt silny. Kondycyjnie wypadł przyzwoicie. Widać było, że po 4 rundzie zwolnił, ale nie było to coś co diametralnie zmieniło obraz walki. Jak na 10 walkę w karierze to Breazeale wypadł naprawdę ok. Na minus można zapisać mu dziurawą obronę.


Dominic Breazeale vs Devin Vargas TKO 3
Vargas to grubasek z solidną karierą amatorską. Przez 3 rundy prowadził bijatykę z Breazeale, w której nieznacznie przeważał. Faworyt zupełnie sobie nie radził i nie miał pomysłu na to jak zabrać się za Vargasa. W 2 rundzie chamsko bił w tył głowy, ale sędzia przymknął na to oko. Trzecia runda to cepówa na całego. Dziwne przerwanie walki, coś w stylu Chisora vs Pala. W każdym razie Breazeale wypadł bardzo słabo, Vargas nakładł mu cepów. Po niezłym występie z Aguilerą tutaj zaprezentował się przeciętne. Po raz kolejny obrona dziurawa jak ser.

Breazeale jest dziwny. Z Aguilera zaprezentował się naprawdę przyzwoicie, jak na swoje umiejętności. Za to z Fonsecą i Vargasem wypadł słabiutko. Amerykanin to przede wszystkim duży i silny chłop, o przyzwoitej wydolności, ktory siłą fizyczną i agresją będzie szukał rozwiązań w walce. Coś tam próbuje boksować, ale to nie jego żywioł.

Widzę to tak:
Martin - perspektywy na drugą dziesiątkę HW, przy stabilnym rozwoju i mądrym prowadzeniu.
Breazeale - Średniak, ktoś na kim jego siła nie zrobi wrażenia powinien go ograć.
Washington - 32 lata, niespecjalna wydolność, tendencje do cepowania. Aguilera go zweryfikował, a ktoś odrobinę lepszy znokautuje.

Martin i Breazeale powinni celować w Washingtona.