Rachim Czakijew (Rakhim Chakhkiyev)

[Hugo]

Kiedy Czachkijew pojawił się na zawodowych ringach widziałem w nim gościa, który ma szansę posprzątać kategorię cruiser. Potężny cios, dobra motoryka, niezła technika. A jednak mistrz olimpijski nie sprawdził się w roli zawodowca i jest dzisiaj cieniem samego siebie sprzed kilku lat. Dlaczego tak się stało? Myślę, że przyczyny są złożone. Podstawową dla mnie jednak jest słaba kondycja, która towarzyszyła mu od pierwszych walk do dzisiejszej klęski z Własowem. Z jakiego powodu? Albo nałogowe palenie albo za duże zbijanie wagi. Czachkijew jest niski na cruiser, ale potężnie zbudowany i być może to zbijanie wagi sprawiało, że zwykle już od 7-8 rundy ( a potem coraz wcześniej) tracił siły. Do tego przy jego umiarkowanie swarmerskim stylu zawsze sporo zbierał, co z czasem doprowadziło go do szklanki. Rozbił go Diablo, dołożył swoje Afolabi, aż w końcu Rachim przewracał się po ciosach nie słynącego z mocnego uderzenia Własowa. Poza tym uważam, że był źle prowadzony. W Niemczech trafił do akurat zdychającego Universum, a potem w Rosji też był traktowany trochę po macoszemu w porównaniu np. do Lebiediewa i Drozda. Szczytem wszystkiego było wystawienie go przeciwko trudnemu rywalowi Venturze w trakcie przygotowań do walki życia z Afolabim. W efekcie z największym trudem pokonał Venturę, będąc przy tym na deskach, a z Afolabim został rozbity. Po klęsce z rąk Włodarczyka próbowano go przestawić ze swarmera bez kondycji na sluggera polującego na jeden cios. To już był gwóźdź do trumny. Z zawodnika boksującego i nokautującego przy okazji stał się siepaczem starającym się urwać głowę rywalom. Widzę tu przy tym pewną analogię do naszego Proksy. Zatracił technikę i przewracał się od własnych nietrafionych cepów. Mam nadzieję, że da już sobie spokój z boksem, bo żal patrzeć, co się z nim stało.