Najlepsi bokserzy Włoch

[Hugo]

Włosi jeszcze w większym stopniu, niż Hiszpanie lub Francuzi „kiszą się we własnym sosie”. Dlatego, pomimo sporej liczby aktywnych zawodników (262), rzadko odnoszą międzynarodowe sukcesy. Najlepsi włoscy bokserzy nie mają motywacji do rozwoju i zazwyczaj niezwyciężeni dociągają do 40-ki. Wtedy dopiero dostają jakieś title shoty do światowych tytułów, lecz jest już za późno na światową karierę. Z drugiej strony od czasu do czasu pojawia się jakiś mało znany włoski pięściarz i nieoczekiwanie bije faworytów, lecz jest to zjawisko jedynie na skale europejską. Poniżej nieduża obecnie reprezentacja włoskich bokserów zasługujących na szerszą uwagę.

Emiliano Marsili (lekka)
Dobiegający 40-ki Marsili jest niepokonany, a najważniejsze pojedynki chyba jeszcze przed nim. W swoim dorobku ma już pasy IBO, EBU i WBC Silver, a być może dostanie title shota do walki z Dejanem Zlaticaninem o pas WBC. Marsili nie jest bokserem efektownym, ale bardzo skutecznym.

Michele Di Rocco ( super lekka)
Di Rocco od kilku lat jest mistrzem Europy i z łatwością broni pasa EBU przed kolejnymi pretendentami. Na pewno zasługuje na pojedynki o wyższą stawkę, ale w mocno obsadzonej, prestiżowej i dobrze opłacanej kategorii o title shoty do światowych pasów mistrzowskich będzie bardzo trudno. Może za kilka lat, kiedy będzie miał 40-kę na karku.

Leonard Bundu (półśrednia)
Pochodzący ze Sierra Leone Bundu to prawdziwy artysta ringu o niekonwencjonalnej technice. W wieku 37 lat dorobił się pasa EBU, a po kolejnych 3 latach i pokonaniu kilku znanych rywali dostał szansę zmierzenia się z Keithem Thurmanem o interim WBA. Przegrał wysoko, ale i tak był pierwszym od 5 lat bokserem, który wytrzymał z Thurmanem pełen dystans. Drugiej szansy chyba już nie będzie.

Giovanni De Carolis (super średnia)
De Carolis to aktualnie jedyny włoski mistrz świata (WBA Regular), przy czym ten sukces zawdzięcza dość szczęśliwemu zbiegowi okoliczności. Jako średniak z 5 porażkami w bilansie został rzucony na pożarcie młodemu niemieckiemu królowi nokautu Vincentowi Feigenbutzowi i w 2 walkach udowodnił swoją bezsprzeczną wyższość. De Carolis jest bokserem technicznym, ale niezbyt silnym fizycznie.

Mirco Ricci (półciężka)
Ricci to przedstawiciel młodszego pokolenia włoskich pięściarzy. Ma w bilansie 2 porażki, ale w 2105 nieoczekiwanie pokonał na wyjeździe niemieckiego prospekta Enrico Koellinga.

Mirko Larghetti (cruiser)
33-letni obecnie Larghetti to bokser solidny i obdarzony mocnym ciosem, który dużo walk rozstrzygnął przed czasem. Jedyną przegraną poniósł z rąk Marco Hucka w pojedynku o pas WBO.

Matteo Modugno (ciężka)
Modugno to niepokonany bokser o wzroście 2 metrów. W parze z doskonałymi warunkami fizycznymi nie idą jednak ani siła ciosu, ani technika. Na razie Modugno dał się poznać jedynie jako skuteczny pogromca bumów i weteranów.